Қазақша өлең: Сырбай Мәуленов (Ай өзені)
Ай өзені Оралдың солтүстігі,
Ай секілді жалтырайды қыс күні.
Жай бұрқанып жазда ұрады жағаны
Ақ көбіктер — ақ найзағай ұшқыны.
Кімдер екен өзенге Ай деп ат қойған,
Әлде біреу бақыт күтіп жатты айдан?
Ай секілді Ай өзені сап-салқын,
Жағалауы жалпақ құмайт — ақ қайраң.
Екі ғашық қашқанда ата қоныстан,
Ай ма сонда жол көрсетіп болысқан,
Аясында қосылды ма махаббат
Толқындардай арналарда тоғысқан?
Ел аңызы өзен жайлы көп терсе,
Қиял ұшқан қанат қағып кептерше,
Ай өзені жанымда ағып келеді
Серік болып Челябіге жеткенше.
Ай секілді жалтырайды қыс күні.
Жай бұрқанып жазда ұрады жағаны
Ақ көбіктер — ақ найзағай ұшқыны.
Кімдер екен өзенге Ай деп ат қойған,
Әлде біреу бақыт күтіп жатты айдан?
Ай секілді Ай өзені сап-салқын,
Жағалауы жалпақ құмайт — ақ қайраң.
Екі ғашық қашқанда ата қоныстан,
Ай ма сонда жол көрсетіп болысқан,
Аясында қосылды ма махаббат
Толқындардай арналарда тоғысқан?
Ел аңызы өзен жайлы көп терсе,
Қиял ұшқан қанат қағып кептерше,
Ай өзені жанымда ағып келеді
Серік болып Челябіге жеткенше.
Қай жерде гүл боп жайқалдың
Аспанның жұтып жауынын.
Төсінен шықтың қай таудың
Ақ толқын ерке аруым.
Асыр сап таңның нұрында
Ерке жел болып естің бе!
Өзіме ғана сыбырла,
Айтпайын басқа ешкімге.
Аспанның жұтып жауынын.
Төсінен шықтың қай таудың
Ақ толқын ерке аруым.
Асыр сап таңның нұрында
Ерке жел болып естің бе!
Өзіме ғана сыбырла,
Айтпайын басқа ешкімге.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: