Қазақша өлең: Сырбай Мәуленов (Нева жақтан жел еседі)
Отырғанда мен орманда оңаша,
Нева жақтан жел еседі тамаша.
Жұмсақ леппен маңдайымнан сипайды,
Жас жанымды аялаған анаша.
Ол айтады: аярым жоқ сенен,— деп,
Жер айтады: саған жәрдем берем,— деп.
Күн күркіреп, найзағайы ойнайды:
— Сеніменен бірге жауды жеңем,— деп.
Отырғанда мен орманда оңаша,
Нева жақтан жел еседі тамаша.
Сол бір желдің жұпар лебін жұтамын,
Мәз болам да бейне сәби балаша.
Нева жақтан жел еседі тамаша.
Жұмсақ леппен маңдайымнан сипайды,
Жас жанымды аялаған анаша.
Ол айтады: аярым жоқ сенен,— деп,
Жер айтады: саған жәрдем берем,— деп.
Күн күркіреп, найзағайы ойнайды:
— Сеніменен бірге жауды жеңем,— деп.
Отырғанда мен орманда оңаша,
Нева жақтан жел еседі тамаша.
Сол бір желдің жұпар лебін жұтамын,
Мәз болам да бейне сәби балаша.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: