Қазақша өлең: Сырбай Мәуленов (Волхов)

Долы ағын иіріліп, шұбатылып,
Толқыны тоқсан тоғыз бұратылып.
Шашылған зеңбіректің оттарындай,
Ақ көбік айдынында тұр атылып.
Орыстың қарт өзені көпті көрген,
Қол беріп қоса аттанған кектілермен.
Майданда жапырағын жалын шалып,
Солдатша киініп ап өтті өрден.
Шұбалаң көш тәрізді шұбатылған,
Жыл өтер жылжып ылғи жыл артынан.
Достардың қабырлары тұрар сонда,
Жас торқа топырақпен тыңайтылған.
Арқырап өр толқыны жарын ұра,
Бой бермес жаудың Волхов арынына.
Ертең күн қызғалдақты гүл өсірер,
Қалаулы ұлдарының қабырына.