Қазақша өлең: Сырбай Мәуленов (Партизан)

11.11.2011

Қара түнді жамылып
Қалың нуды қақ жарған.
Қапысын тауып дұшпанды
Қайыра соққан қапталдан.
Төбесі түпсіз көк аспан
Қонысы орман, қалың қар.
Кеудесінде ұласқан
Жауына кек пен жалын бар.
Жай оғындай партизан
Жауға тыным бермеген.
Кездессем сені құшар ем
Өмірде бұрын көрмеген.

1942

Сіздің жақта осы күні жаз екен,
Біздің жақта қыс болып тұр, жанеркем.
Сәлем жолдап көшкен бұлттан отырмын,
Бұлт жолына қарашы өзің таңертең.
Майдан деген сапырылған қан екен,
Қиын-қиын қилы жолы бар екен.
Шың қияда, шыңырауда келемін,
Шын күтсең тек, оралармын, жанеркем.

1942

Жауынгермін құшағымда
Керілген көк, кең дала.
Дауылды ермін, құшағымда,
Еркін ескен жел ғана.
Жайнаған от, шарлаған оқ,
Қаулаған өрт айналам.
Көкірегімде лаулаған кек,
Бұрқ-сарқ етіп қайнаған.
Жерге болмас шек десе де,
Жерге сыймас бұл кегім.
Аспанда шек жоқ десе де,
Сыймас оған жүрегім.

1941. Волхов майданы

Доп

Мақала ұнаса, бөлісіңіз: