Қазақша өлең: Мағжан Жұмабаев (Қазақыес)

Күш кемiдi. Айбынды ту құлады.
Кеше батыр - бүгiн қорқақ, бұғады.
Ерiкке ұмтылған ұшқыр жаны кiсенде,
Қан суынған, жүрек солғын соғады.
Қыран құстың қос қанаты қырқылды,
Күндей күштi, күркiреген ел тынды.
Асқар Алтай - алтын ана есте жоқ,
Батыр, хандар - асқан жандар ұмтылды.
Елдiк, бiрлiк, ерлiк, қайрат, бақ ардың -
Жауыз тағдыр жойды бәрiн не бардың...
Алтын Күннен бағасыз бiр белгi боп,
Нұрлы жұлдыз - бабам тiлi, сен қалдың!
Жарық көрмей жатсаң да ұзақ, кен - тiлiм,
Таза, терең, өткiр, күштi, кең тiлiм,
Таралған түрiк балаларын баурыңа
Ақ қолыңмен тарта аларсың сен, тiлiм!