Қазақша өлең: Мағжан Жұмабаев (Жәй әншейін ойын ғой)

Айт! Құйт! Ха, ха, ха-ау!
Петербор, Мәскеу...
Иванов қалқам,
Мәссаған Арқам!..
Әй, керек-ау, әй, керек,
Арақ ішсең, асыңаМай керек.
Төрелерге жем керек,
Оқығанға шен керек.

Март, апрель, май,
Жорта тұр! Уайдай!
Дүбір шатыр,
Гүбірнатыр - біздің бай.
Керенский Саша! Жаса!
Вся Россия наша!

Толстов, Колчак,
Давай сюда коньяк.
Ой, Иван аламан,
Мен бит, атаман!
Өрледі батыр, өрледі,
Ағаш найза сермеді...
Қарсы алдында қалтиған
Николайды көрмеді...
Саясат - ағаш ат,
Мінді есер - кемесер.
Шу деді сабаз, шу деді,
Шу дегенде гуледі,
Табаны тасқа тимеді,
Туған елін биледі.
«Қызыл ерен - мен,- деді,-
Қазағым, қасым - сен!»- деді.
Шулады қазақ шұрқырап,
Барады «батыр» тырқырап,
Аузынан көбік бұрқырап...
Айтсаңшы иман, молдеке-ау,
Барады ғой қорқырап...