Қазақша өлең: Қалижан Бекхожин (Өкінем)
Енді неге өз-өзімнен ұялдым,
Желігіне беріліппін қиялдың
Албырт кезде өкпелеткен досымды
Қайтып енді араздыққа қиярмын?
Ағысында қызу талас шулардың
Кейбір жанды кейіткен де шығармын.
Кейбіреуді қағытам деп егемпен,
Өзім сірә одан бетер сыналдым.
Ақ шашымды сипап енді өкінем,
Ойлап соны от шығады бетімнен.
Кейде көрсем өкпеліні өзіме,
Жаутаң көзбен кеше гөр деп өтінем.
Желігіне беріліппін қиялдың
Албырт кезде өкпелеткен досымды
Қайтып енді араздыққа қиярмын?
Ағысында қызу талас шулардың
Кейбір жанды кейіткен де шығармын.
Кейбіреуді қағытам деп егемпен,
Өзім сірә одан бетер сыналдым.
Ақ шашымды сипап енді өкінем,
Ойлап соны от шығады бетімнен.
Кейде көрсем өкпеліні өзіме,
Жаутаң көзбен кеше гөр деп өтінем.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: