Қазақша өлең: Қалижан Бекхожин (Теңізге қарап)

Адамдардың ежелгі сұр ашуын
Толқын етіп, теңіз тартып алған ба?
Бұрқанады салып шулы асырын,
Ұқсап селі мәңгі кек пен арманға.

Адамдардың ежелгі мол сабырын
Тұңғиыққа теңіз тартып алған ба?
Томсарады, тыңдап дүние дабырын,
Данышпанша ойлы қарап жалғанға.

Теңіз де - өмір, оған да қас, қарсы бар.
Мейлі, кейде ашумен де шалқысын.
Өзімде де ашу шіркін бар шығар,
Берші, теңіз, сабырыңның жартысын.