Қазақша өлең: Жанкелді Немеребай (Күзгі түн)

Күзгі түн батыс жақтан жел келеді,
Адасқан жапырақтар сенделеді.
Қурайлар мұңдылау бір әнге салып,
Шайқалып күміс терек тербеледі.
Әуезден естіледі қыс хабары,
Табиғаттың заңды бұл нұсқаулары.
Алма кезек ауысқан мезгілдермен,
Адамның да өмірі қысқарады.
Баулар да естілмейді құстар әні,
Жылы жаққа себебі ұшқан әрі.
Ауыспалы уақыттың елшілері
Қағидасын қашан да ұстанады.
Күздің түні жел тұрса шуы басым,
Жауынына армансыз жуынасың.
Күз артынан қыс келіп суытса да,
Адамдардың жүрегі суымасын...