Қазақша өлең: Жанкелді Немеребай (Тұнық сезім)

Көздеріңнен күн күлген,
Бір қарап-ақ сыр білгем.
Сен туралы әуенге,
Тербетіліп тұрмын мен.
Ақ махаббат - ақ мамық,
Қалар мәңгі сақталып.
Адал жүрдім алдыңда,
Мен қайтейін ақталып.
Сертің қайда байласқан,
(Оған куә айлы аспан)
Сен ақтарған сырларың,
Жүрегіме жайғасқан.
Көңілімді күпті ғып,
Кірпігіме шықты іліп.
Жаныма мұң салсаң да,
Мендік сезім тұп-тұнық.