Қазақша өлең: Тыныштықбек Әбдікәкімұлы (Хат жазбайсың)
Хат жазбайсың, міне енді, сен де мүлде,
Оңай шығар өзіңе пендемін деу...
Екеуміздің арамыз өте қашық –
– мың сағыныш, мың күдік, ең кемінде!...
Әдемі бір әлем ең, маған арман,
Арманшылды алдымен табалар маң.
Жинасам да жаз бойы хаттарыңды,
Жыртық көңіл онымен жамалар ма?...
Түгендетіп еріксіз жоқ-барымды,
Білем, енді, осымен тоқтарыңды.
Көзге күйік болмасын, түсінерсің,
Түнге ағызып жіберем хаттарыңды.
Оңай шығар өзіңе пендемін деу...
Екеуміздің арамыз өте қашық –
– мың сағыныш, мың күдік, ең кемінде!...
Әдемі бір әлем ең, маған арман,
Арманшылды алдымен табалар маң.
Жинасам да жаз бойы хаттарыңды,
Жыртық көңіл онымен жамалар ма?...
Түгендетіп еріксіз жоқ-барымды,
Білем, енді, осымен тоқтарыңды.
Көзге күйік болмасын, түсінерсің,
Түнге ағызып жіберем хаттарыңды.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: