Қазақша өлең: Ерболат Қарақойшиев (Нүктеге қадап ап жанарды....)

Нүктеге қадап ап жанарды.
Сезбейдi деуменен ол неге
Қараша.Күз кешi қараңғы
Жатырмын мен жалғыз бөлмеде

Көңiлiм бiлмеймiн неге қоң,
Мен доспын бiрақ та ол күймен
Қолымда ұялы телефон
Ойымда өзiңнiң сол бейнең.

Көзiңдi сағындым әдемi
Елiткен өзiне осы үмiт
Арбаған агенттiң әлемi.
Тұр қазiр менде де қосылып

Қойылып сәт сайын сұрақтар
Жауабым кетуде растаған
Кеп жатыр смс,блоктар
Бiрақ та сен емес басқадан

Қарадым почтаңа барып бiр
Қойғандай өзiңдi тiлсiз ғып
Онлайн статус жанып тұр.
Бiрақ сол..ҮНСIЗДIК