Қазақша өлең: Әбділда Тәжібаев (Балаларға)
Жатыр жолын жалғасып ұзақтарға,
Кейде құлап кетеді құзаттарға.
Жалтаң-жалтаң артыңа көз тастайсың.
Бас ілгері, сескенбе, адаспайсың.
Жалтаңдама, шырағым, бойыңды жи,
Күтер сені орында үйренген үй.
Сақал шықпай оралма сағынсаң да,
Мұз төсеніп, суық қар жамылсаң да.
Қиыннан тап ұясын бақытыңның,
Қадірлей біл минутын уақытыңның.
Жарыңды да іздей біл сол ұзақтан,
Әділ серік болмас-ты оңай тапқан.
Кейде құлап кетеді құзаттарға.
Жалтаң-жалтаң артыңа көз тастайсың.
Бас ілгері, сескенбе, адаспайсың.
Жалтаңдама, шырағым, бойыңды жи,
Күтер сені орында үйренген үй.
Сақал шықпай оралма сағынсаң да,
Мұз төсеніп, суық қар жамылсаң да.
Қиыннан тап ұясын бақытыңның,
Қадірлей біл минутын уақытыңның.
Жарыңды да іздей біл сол ұзақтан,
Әділ серік болмас-ты оңай тапқан.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: