Қазақша өлең: Әмірхан Балқыбек (Арман қуу шынымен күйiк кей күн)

Иiлместi жатсаң да иiп мейлi,
Арман қуу шынымен күйiк кей күн.
Арман – тау ғой, қаншалық жақындасаң,
Сұлбасы да соншалық биiктейдi.

Көргенiңе көңiл бұл көнбес бiрақ
«Тақыр жерден батырың өлмес құлап»
дейсiң дағы тартасың тауға тура,
Көкейiңде сенiмiң – сөнбес шырақ.

Ардан жаным садаға, жетемiн деп,
Тау шықсаң, Аспан асып кететiндей.
Жүре-жүре бiр күнi жантаясың
Кер төбеде не таудың етегiнде:

Сенiмiңнiң орнына сапарың қап,
Арманыңның орнына атағың қап.
Ақыреттi күтетiн мәңгi ауылда
Қалжыңы ортақ қасыңа қатарыңды ап.

Сырға толы әр қырын сүйiп, бекiп,
Оған дағы өзiңдi сүйiктi етiп,
Ой-Дала мен Арман-Тау арасында
Туған жердi бiр мысқал биiктетiп.