Қазақша өлең: Ақберен Елгезек (Сен және мен...)

Сен және мен...
Арамызда сезім нұры көлденең,
Еріндерді табыстырар шөлдеген...
Сұлу сағым ұшып шығар ғарышқа,
Біздер жатқан бөлмеден...

Сен және мен...
Жүректерде тілектер...
Демімізде самал жел бар, жібектей...
Сағым болып еріп кетер сұлбамыз,
Таң алдынғы түнектей...

Сен және мен...
Ортамызда жұмақ бар...
Жұмбақ гүлден өріледі шумақтар...
Сол сағымнан шашырай ма шуақ бар,
Жағыла ма шырақтар?!

Сен және мен...
Өксік ұқсас дыбыстар,
Құмарлықтан жиілеген тыныстар...
Ажыратар құдырет жоқ бұл кезде,
Құшақтарды құрысқан..

Сен және мен...
Ләззатты бір шаршаулар,
Тағы, тағы...тағы да сол...аңсаулар...
Маңдайымнан сорғалайды тәтті тер,
Таңдайыңнан бал саулар...

Сен және мен...
Ажырауды қаламаған пенделер,
Тостағанмен у жұтайын емге мен!
Сағыныштың түрмесіне тығайын,
Махаббатты өлмеген...

Сен және мен...
Арадағы ауада,
Қоштасарда сүйіседі жанарлар.
Жалт қарашы,
Қолым жетпес періштем,
Пейіш жаққа қанатыңды қағарда!