Қазақша өлең: Ақберен Елгезек (Қоштасу)

Сен мені аңсамадың, іздемедің,
Қарсы алдыңнан шықты ма іздегенің?
Көктем болып жұтылып кеттің жазға,
Ал, жүрегім айналды күзге менің...

Телефон да шалмайсың, хабарың жоқ,
Шоққа айналып барады жанарымда от.
Қалтарыс пен бұлтарыс толған өмір,
Ұмытамын мен сені...Амалым жоқ.

Хат жазамын, сол ғана айла, күшім...
Жауабың жоқ...Әлсіз бе байланысың?
Сені сүйген шығармын кім біледі,
Өлеңдегі мұң менен ойлар үшін...

Таусылмастан төгілсе жарық қанша,
Мен өзіңді күтемін жалыққанша...
Келмейтінің белгілі...Олай болса,
Келесі бір өмірде жолыққанша!