Қазақша өлең: Ақберен Елгезек (Түндерімді аңсаймын)
Отқа оранып көкірек,
Мен кетіп ем, кетіп ең...
Жаным ғана жетімек,
Нұр шашады шетінен.
Бәрі болған...
Тәп-тәтті,
Түндерімді аңсаймын.
Енді міне, қап-қатты,
Жүрегімнен шаршаймын...
Сағынбаймын! Өтірік!
Сағынамын! Бұл шындық!
Өткен күнге өкініп,
Қайда ғана құлшындық?
Болашақ тұр тұп-тұнық,
Онда жоқпыз екеуміз.
Кімге нені ұқтырып,
Қалай от боп кетерміз?
Жүрегімді жібітіп,
Берші тағы, өтінем.
Нұр шашырар...үмітім...
Жетім жанның шетінен...
Мен кетіп ем, кетіп ең...
Жаным ғана жетімек,
Нұр шашады шетінен.
Бәрі болған...
Тәп-тәтті,
Түндерімді аңсаймын.
Енді міне, қап-қатты,
Жүрегімнен шаршаймын...
Сағынбаймын! Өтірік!
Сағынамын! Бұл шындық!
Өткен күнге өкініп,
Қайда ғана құлшындық?
Болашақ тұр тұп-тұнық,
Онда жоқпыз екеуміз.
Кімге нені ұқтырып,
Қалай от боп кетерміз?
Жүрегімді жібітіп,
Берші тағы, өтінем.
Нұр шашырар...үмітім...
Жетім жанның шетінен...
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: