Қазақша өлең: Сағыныш
Махаббат боп жаныңды жалын құшқан,
Өртенердей жүрегің алып-ұшқан.
Сағын, сағын, қайтесің, мына өмір
Жаралған ғой сап-сары сағыныштан.
Көрінерсің оған да сен бір елес,
Деме оны ешқашан сендік емес.
Сағыну да біреуді ұлылық қой,
Сағынбаған ешкімді ерлік емес.
Адам кейде бәріне таңданбады,
Пенде солай төзімді жан болғаны.
Сағын, сағын, өмірде сағына біл,
Сағынғаның - жүрегің бар болғаны.
Өртенердей жүрегің алып-ұшқан.
Сағын, сағын, қайтесің, мына өмір
Жаралған ғой сап-сары сағыныштан.
Көрінерсің оған да сен бір елес,
Деме оны ешқашан сендік емес.
Сағыну да біреуді ұлылық қой,
Сағынбаған ешкімді ерлік емес.
Адам кейде бәріне таңданбады,
Пенде солай төзімді жан болғаны.
Сағын, сағын, өмірде сағына біл,
Сағынғаның - жүрегің бар болғаны.
Автор: Ғабиден Қожахмет
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: