Қазақша өлең: Cәбит Мұқанов (Тарихқа тұлға армия)

Даусы октябрьдің саңқ еткенде,
Құлдық түн жиырылып жалп еткенде,
Құлпырып бостандықтың тоты таңы,
Алтын күн - коммунизм жарқ еткенде.
Жыртқыштар түн жорығын аңсағанда,
Бостандық көгін бұлт қоршағанда,
Даусы жердің жүзін тітірете
Лениннен болды бұйрық барша жанға.
Ол айтты: «Уа, еңбекті сүйген халық!
Қайратыңды намысқа өткір жанып,
Кек мылтығын ызамен тығыз оқтап,
Шық майданға, жігерден дабыл қағып!»
Ол айтты: «Халық демі - дауылды жел
Халықтан төгілген тер - дария сел.
Деміңмен жауыздықтың шаңын сілкіп,
Лебіңмен дүние кірін тазалап бер!»
Ұрандай шықты сонда жорыққа жұрт,
Сырылып екпінінен кектегі бұлт,
Тапталды табанында жыртқыш аңдар,
Жаншылды: жылан, шаян, бар қарақұрт.
Жарқ етті бұлт бүркенген таң құлашы,
Болмады бөгет алда тау қиясы,
Жорықта жеңіп шыққан халықтың бұл
Ардақты ұлы - Қызыл Армиясы!
Күш-қоры елдің орақ, балғасында,
Жасаған жұлдыздай боп күн қасында!
Шынықты жылдан жылға құрышталып,
Ленинизм дәуірі домнасында!