Қазақша өлең: Cәбит Мұқанов (Конвейер)

Қайран қалып көрдім мен
Бір тамаша заводты.
Заводтың аты - Мереке,
Лайықты есім тауыпты.
Көргенде осы заводты
Биледі шаттық бойымды.
Жеткенше күшім бұл жырда
Айтпақшымын ойымды.
Темір көрдім бұрқылдап
Бейне құрттай қайнаған,
Қайнаған темір қызыл су
Бетінде көбік ойнаған.
Сарқыраған су-темір,
Шашырамай тамып та
Құйылады шүмектен
Кірпіштей болып қалыпқа.
Одан әрі барып ем:
Тамаша цех құрылған.
Қаңғырлаған қоңырау -
Балғаның даусы ұрылған!
Мыңдаған сан цехта
Құрыш дене жұмыскер.
Қойылған қатар бәрінің
Жолы шебер, бәрі іскер.
Жүрегіне от беріп
Халықты ерткен артына,
Ұқсамай ма нақ осы
Заводқа Компартия?
Қара темір цехта
Айналғандай құрышқа,
Жасайды құрыш адамды
Компартия жұмыста.
Цехта түрлі бөлшектен
Бір машина құрылса,
Барлық ұлтты партия
Күтеді туған ұлынша.
Осы күшпен партия
Қамалды талай бұзады.
Партия басшы, көп қосшы
Іс майданы қызады.
Ұсталардың цехында
Көрдім мен керім керікті.
Толтыра ұртын үрлесе
Шашады отты кебікті.
Кемірдің темір демінен
Кып-қызыл боп балкиды.

Төстегі қызыл темірді
Балға аттай тарпиды.
Тарпыса темір иленіп,
Калады қамыр нандай боп,
Естіледі деңізші
Балғаның даусы қандай боп?
Ырғағына елеңнің
Үндес балға ұрғаны.
Шыңдалмай ма темірдей
Ақындар да жырдағы?
Калам балға емес пе,
Ақындардың қолында?
Соқпай ма сөзді ақындар
Темірдей әр формаға?
Жақсы ұста соққан іс
Жып-жылмағай кезінде,
Мін бола ма нақ сондай,
Жақсы ақынның сөзінде?
Жаман ұста соққан іс
Жарқыншақ, жаман, тұрпайы,
Жазбай ма сондай өлеңді
Ақынның кейбір сұмпайы?
Шыныққан болат шапса да
Қара тасқа қайтпайды.
Шын ақын да болаттан
Осал сөзді айтпайды.