Өлең: Жұмағали Саин (Қызғалдақ)

Қызғалдақ күнге қарады
Жымың етті,
Құдіретті
Күн күлді,
Кім білді,
Бұл сырды!
Қызғалдақ жерде,
Күн көкте.
Жайды алақан
Не сұрады?
Неге сонша жалынды?
Дүние мәз,
Па, шіркін, жаз.
Күн жігіттей
Көзбен атты
Қызғалдақты.
Сұлу, сұлу.
Ойнап-күлу
Күн құмары...
Ғашық жары,
Мыңдаған...
Кездер қысқан,
Ымдаған...
— Қызғалдаққа не керек?
Көктем келді:
Әдемі бел,
Жаңбыр суы,
Самалды жел,
Енді аспанда
Маужыраған күн керек.