Өлең: Жұмағали Саин (Май дабылы)

I
Табыс, байлық жолымен келді майға
Отаным
Күн бе, ай ма,
СССР кетті зырлап.
Жер серігі, баллистік ракета, әлем көрді,
Мен оны жатпа жырлап,
Саналмайды атомдық бомбалардың
Жаңа түрі,
Тоқтаттым,
Бұзылмасын: мектеп үй,
Қырылмасын соғыстан
Адам ұлы,
Біздегі ұра
Бастағанмын
Компартия.
— Кәне сен,
Неге мұнша қиналасың,
Даллес мырза!
Атомдық бомбаларды
Тоқтат!
Несін ырғалып,
Жырғаласың.
Көбейтелік:
Заводты,
Домналарды,
Даллес мырза,
Қазақтың
Ақынына
Ғафу ет,
Сыймайды
Адамдықтың ақылына сұм ниет,
Білем сені,
Ежелден алтын құлы,
Дүние пұлы қалтаңда,
Торлар құрып,
Ақшаға алам дейсің
Арды жанды, бостандықты —
Бәрін де матап жығып,
Қаптарға сықап, теңеп долларыңды
Жөнелтесің
Болашақ «құлдарына?»
— Тоса бер,
Ей, бишара
Жондарыңды!
Қойдым атом
Бомбасын
Жолдарыңа, деп сақылдап күлесін, өз үйінде.
Сөз, күйінде тұрақ жоқ
Сенің бірақ
Отаршылдық сайраны
Қалды жырақ,
Енді Азия бұрынғы «ескек»
Емес.
Тұс-тұста
Бостандықты
Еткен талап
Ел саған
Мамығы бар
Төсек емес,—
Найза!
Мылтық!
Соқтықсаң
Түсер тіліп,
II
Келді алақай!
Бізге май, бейбіт, нұрлы,
Мен жырладым
Қазақтың жүрегінен
Күштіміз біз,
Тас, берік,
Бірлік сапта!
Ту астыңда халықтар легінен
Тұтас біткен бір дене сезіледі,
Бөлінбейтін: ұрса да дауыл боран.
Бұққан онан қаһарын
Бізге тіккен
Талай жау, абалаған талай сұмдар,
Антанта,
Гитлер,
Өліктері арандаған дала да қалды тау-тау,
Осыны дүниеге айтты жылдар..,
Май сайында тұр әне тракторшы,
Жанар,
Иван,
Микола
Күлім қағып.
Жақын баршы
Олардан сұрап,
Біл, Айтсын саған.
Колхозды ауыл:
Өрлеуде
Қырға жаңа,
Электрдің шамдарын
Жатыр жағып,
СССР Коммунизмге
Уран сала,
Нық басып,
Табыстармен
Тартты сапар.
Бір білектей қимылдап:
Ауыл, қала
Вахталарда,
Фахталарда,
Тұрады,
Тұтас, қатар!
Май сапында
Біз тұрмыз:
Құрыштай, нық
Кеуделері тік, жұмыскер
Ту ұстаған.
Біздің қадам
Марспен өлшенеді,
Адал ниет
Бар адам
Туыс маған.
Коммунизм:
Қалтқысыз ел сенеді,
Соғыссыз - ақ бастайды
Компартия.
Қалайша капитализм
Тең келеді.
Ескі дүние
Алыста
Қалған қия.
Өмір шебер!
Тыңдамас,
Қаудай егер —
Жер үстіне,
Ұрығын!
Сол ұлы күн
Шұғыласымен бөлеген:
Шаңқай жарқын
Партияның келбеті.
Біз жеңеміз
Бар майданда
Өнермен,
Марксизм
Ленинизм:
Жер тамыры,
Жер беті
1958 «Сол Қазақстан»
* * *
Келдің бе сен баяғыдай жайдары,
Әдемі гүл секілденіп.майдағы.
Отыр, сәулем, үстеліме дөңгелек,
Достар керек, сырлас керек, сен керек.
Сенің орның бөлек маған басқадан,
Қос жүректе талай сыр бар ашпаған.
Тартылмаған талай күй бар бізге ортақ,
.Талай асыл пернелер бар баспаған.
Ойналсын күй! Үзілдіріп биле!
От боп жаншы,
мына маған күй деші!
Үлбіреген ақ бетіңді тая,
Мөлдіреген көздеріңнен сүй деші..