Өлең: Жұмағали Саин (Мавзолейде)

Мраморлы Мавзолейдің,
Кіріп келсем ішіне.
Көзін жұмып жатыр Ленин,
Дақ түспеген түсіне.
Бұл:
Ұлы жан, терең мұхит...
Қалың ойға батқандай.
Бұл әлемге күн нұрындай,
Жаз бергендей — атқандай.
Қолтығынан қызыл жұлдыз
Шығып күлім қаққандай,
Барлық әлем жан рахатын,
Содан ғана тапқандай.
Жатыр әне Мавзолейде,
Ол данышпан, ол қыран.
Онда бақыт, онда сәуле,
Ол ұйқыда; көз жұмған.
Мен де жылда келіп көрем,
Гүл қоямын қасына,
Белгі орнатам өлеңімнен,
Өшпестей ғып басына.
Ұйықта деймін —
Бабам Ленин,
Мұраң, елің қасыңда,
Сен тірісің жүрегімде,
Сенің күзет басыңда.