Өлең: Өтірік өлең (Қазақ ауыз әдебиеті)
Баласы қасқа айғырды өлтіріпті,
Құдайым айтқызбасын өтірікті.
Мың кісі бір тышқанға міңгесіпті,
Бәрін де тура тасқа тышқан өлтіріпті.
Міндім де осырақ қоңыз аяңдадым,
Аяңдап сол аяғыммен қоян алдым.
Қоянның бір әйдігін көрдім сонда,
Көтеріп қоңызыма қоя алмадым.
Сайраңдап сол базарды базарладым,
Міндім де, инелікке жатып сона қудым.
Қатыным сол сонаға жерік болып,
Сонаны қатыныма бола қудым.
Ойпырмай, аспанда бір лақ туды,
Адамнан айнымайды құлақ-мұрны.
Құдайым айтқызбасын өтірікті,
Сол лақ мені жерге лақтырды.
Жығылып қол-аяғым қирап еді,
Иіскелеп, лақ келіп, жылап тұрды.
Құдайым айтқызбасын өтірікті.
Мың кісі бір тышқанға міңгесіпті,
Бәрін де тура тасқа тышқан өлтіріпті.
Міндім де осырақ қоңыз аяңдадым,
Аяңдап сол аяғыммен қоян алдым.
Қоянның бір әйдігін көрдім сонда,
Көтеріп қоңызыма қоя алмадым.
Сайраңдап сол базарды базарладым,
Міндім де, инелікке жатып сона қудым.
Қатыным сол сонаға жерік болып,
Сонаны қатыныма бола қудым.
Ойпырмай, аспанда бір лақ туды,
Адамнан айнымайды құлақ-мұрны.
Құдайым айтқызбасын өтірікті,
Сол лақ мені жерге лақтырды.
Жығылып қол-аяғым қирап еді,
Иіскелеп, лақ келіп, жылап тұрды.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: