Өлең: Құдайбергенді әпкесі Жібектің жоқтауы (Қазақ ауыз әдебиеті)

Қайғылы көңілім жаралы-ай.
Басылмайды-ау жүрегім,
Қайғының қиын қамалы-ай,
Зарлағаныммен табылмас,
Боздағымның заманы-ай.
...................................
Өлмей қалмас жанды адам,
Бауыры суық қара жер,
Жан біткенді жалмаған.
...................................
...................................
Опасы жоқ сұм дүние-ай,
Әркімді өстіп алдаған.
Сөйле тілім бөгелмей,
Жақсының сөзі келеме-ей.
Жанқұлағың қояр ма,
Жүйрік озып жөнелмей.
Жас шынарым қиылды,
Орны қайтып теңеледі-ай.
Пәниден қайтты бақиға,
Дүниеден қызық не көрді-ай.
Сөз сөйлеуші ең толғанбай,
Көп алдында қорғанбай.
Жас та болсаң, қарағым,
Ауылыма едің қорғандай.
Отыз жылғы жолдасың,
Болып отыр сор маңдай.
Тірлігіңде, қарағым,
Алысқа қолды сермедің.
Бәрін жинап айтқанда,
Жақсы болды көргенің.
Кенже еді ермегің,
Үйін алып бермедің.
Амал бар ма қайтейін,
Аз жыл тірі жасадық,
Малың менен басыңның
Рақатын көрмедің.
О, дариға, жалған-ай!
Көңілдегі арман-ай.
Арасанға ат айтып,
Қорасанға қой айтып,
Тілеп алған қарғам-ай!
Сұңқарым ұшты түлектен,
Аяқ бауы жібектен.
Жайдары туған қарағым,
Қапазға бұлбұл түлеткен.
Күн батқан соң кеш болған,
Жылағанды жұбатып,
Жығылғанға ес болған.
Арманда кеткен қарағым,
Әр ұлтпенен дос болған.
Той болса атын жаратқан,
Бар жанды аузына қаратқан.
Бауыр-туыс, ел-жұрттан
Айырып кетті жаратқан.
Айырылып қалды қайтейін
Ақылды туған қазақтан.
Таудан асқан ұлар-ай,
Ауылымды басты мұнар-ай.
Ел қорғаған ер едің,
Жыламай қайтып тұрам-ай.
Таудан аққан бұлағым,
Саздауға біткен құрағым.
Жас та болсаң, бас едің,
Жыламай қайтып тұрамын.
Асығыс кеткен қарағым,
Бейістен болсын тұрағың.
Дүниеден қайттың, қарағым,
Елу тоғыз жасыңда-ай.
Жетпіс жасты жасасаң,
Жүрмес пе едің қасымда-ай.
Іздесем, қайдан табамын,
Сіз сияқты асылды-ай.
......................................
......................................
......................................
......................................
Кешегі жүрген бауырым
Ақылының данасы-ай.
Қайткенде ақыл табады
Артындағы баласы-ай.
Бізге де ақыл айта жүр,
Ағайын көрген жолдасы-ай.
Ұлытауды асып ең,
Жапырағын басып ең.
Атаңның жолын қуып-ау,
Құралайды көзге атып ең.
Арманда кеткен қарағым,
Ауылыңның ақылы ең.
Азулымен алысқан,
Құланменен жарысқан.
Асығыс кеткен қарағым,
Әр ұлтпенен танысқан.
Сөйлеуші едің ағылып,
Саятшыға бағынып.
Артыңда қалған жолдасың
Ақ бүркеп қалды жасығып.
Артыңда қалған туыстар
Жылайды сізді сағынып.
Жағымды едің, қарағым,
Алыс-жақын халқыңа.
Өмір беріп балаларыңа,
Береке берсін артыңа.