Өлең: Кәрімді қарындасының жоқтауы (Қазақ ауыз әдебиеті)

Жағалай біткен бидайық,
Ел қонады шеп жайып.
Ағекемдей сабазға
Не деп бір айтсам лайық.
Жылаудан пайда бар ма екен?
........................................
Жылаудан пайда бар болса,
Ағакем еді ақ маңдай,
Ерге күміс шапқандай.
Ел ісіне келгенде,
Ойланбай ақыл тапқандай.
Төрелермен төрлескен,
Жақсылармен сөйлескен.
Жер алысын түнде алған,
Дұшпаннан кегін күнде алған.
Білінбей жүріп алғаны-ай,
Опасы жоқ сұм жалған.
Ағекем еді арысым,
Азуы кере қарысым.
Ағайынға сөз келсе,
Жібермеуші еді намысын.
Былғары тоқым, жез пыстан,
Құлады бізден арыстан.
Арыстан емей немене?
Ақылға еді-ау данышпан.
Сапырдым саумал тегешке,
Ағекем төрем емес пе?
Екі де кісі бас қосса,
Отырушы еді кеңесте.
Сөз сөйлейін мүдірмей,
Тобымнан үлкен түңілмей.
Отыз екі жасында,
Ағекем өтті білінбей.
Бәйтерек сынды алыпты,
Жолбарыс түбін шалыпты.
Туған соң өлмек бір парыз,
Оған да пенде наныпты.
Ағекем дегдар бегзатым,
Ренжітпеген халықты.
Өлімнен өтер өткел жоқ,
Бізге де тағдыр танытты.
Сөз сөйлейін аңғарып,
Жаратқан хаққа таң қалып.
Алпысқа келген ата-анаң,
Қайғыда қалды зарланып.
Ай менен күнім тұтылды,
Алтындай сақам ұтылды.
Ішкен ас бойға тарамай,
Қайғымен қан боп жұтылды.
Қарар көзім көр болып,
Қармарда қолым қырқылды.
Алданыш қылған, Құдай-ау!
Артында қалған тұқымды.
Ағекем асты биікті,
Ажалдың желі тиіпті.
Артында қалған біз сорлы,
Тарттық-ау әбден күйікті.
Үстіңе киген шапанды-ай,
Үлкендер айтқан мақалды-ай.
Айбыны асқар ағекем,
Айшылық жерде жатар ма-ай.
Зерлеп бір тіккен тақия,
Киіп те жүрдің басыңа.
Кебекті алтын аралас,
Дария-өзен тасында.
Ағекем жалғыз жатқан жоқ,
Құнанбай менен Дөненбай—
Екі ағасы қасында.
Адам ата—бабамыз,
Әміріне нанамыз.
Тумақ—сүннет, өлмек—парыз,
Бәріміз де барамыз.
Қабырғасы қайысты,
Кәрі атаң менен анаңыз.
Кеше де жүрген ағекем,
Іздесең қайдан табамыз.
Отыз екі жасыңда
Адамнан болды-ау жалаңыз.
Шабдар атпен шабарға,
Ел-жұртың келді хабарға.
Кешегі аға бүгін жоқ,
Осыған кісі нанар ма?
Арманда аға мәрт кетті,
Белдеуінен ат кетті.
Ат жалынан жіберген,
...................................
...................................
Тіленіп саған жылайым.
Арманда кеткен ағакем,
.....................................
.....................................
.....................................
Қараңғы көрің жарық боп,
Алдыңнан жансын шырағың.