Өлең: Қаламқан Жұбанған ұлын шешесінің жоқтауы (Қазақ ауыз әдебиеті)

Ескіден сөзді бастайын,
Асығыс айтып саспайын.
Төредей болған қарағым-ай!
Аузымнан қайтып тастайын.
Ертістің сойы салқын-ды.
Жан еді қалқам тартымды.
Жыламай қайтып тұрайын,
Жоғалттым жерге алтынды.
Биссимилла сөздің басы екен,
Пайғамбар құдай досы екен.
Ақ төбедей ақ орда,
Қаңырап қалған осы екен.
Алтын едім, жез болдым,
Асыл едім, бөз болдым.
Құдіреті күшті Жасаған
Қазаға бұндай кез болдым.
Өркеші болған түйенің,
Емшегі болған биенің.