Өлең: Сәби балалар үшін жоқтау (Қазақ ауыз әдебиеті)
Алатаудың көркі—
Төсінен аққан бұлағы.
Ағын судың сымбаты—
Жайқалып шыққан құрағы.
Оркиіктің көркі—
Ойнақтаған лағы.
Сұңқарды сұлу көрсеткен—
Қанатының қияғы.
Тұлпар жүйрік болмағы,
Құрыштай құйма тұяғы.
Қолында перзент болмаса,
Жігіттің болмас сияғы.
Бала деген—адамның
Қойнынан жанған шырағы.
Баласы жоқ пәнденің
Саңырау болар құлағы.
Артында қалса бір мұра,
Жалғанның бар ма тұрағы.
Қайыптың құсын ұшырса,
Зиратта болмас сұрағы.
Жердің сәні бола ма?
Асқаралы белден соң.
Сағым ойнап көтерген
Меңіреу дала шөлден соң,
Үйрек ұшып, қаз қонған
Шағалалы көлден соң.
Ердің сәні бола ма?
Туып өскен елден соң.
Әйелдің күні не дейсің,
Құдай қосқан ерден соң.
Өмір қызық болмайды
Өзі қатар теңнен соң.
Көлденеңге көнбейді,
Бір-біріне сенген соң.
Дәулеттің төрі сол болар
Араңа бала берген соң.
Еріне әйел еркелер
Ақ сүтін бөбек емген соң.
Аманы жақсы бәрінің
Дүниеге келген соң.
Ажал жетсе, амал не,
Шарасыз пенде көнген соң.
Көмірдей көңіл күл болар,
Жанған шырақ сөнген соң.
Қара жерде мейірім жоқ,
Өз қолыңнан көмген соң.
Тәуба қылғын бәріне
Көрмес істі көрген соң.
Есіктің алды мөлдір су,
Еңкейіп алып бетің жу.
Балаңыз кетті келмеске,
Жыламай енді белің бу.
Өтіпті талай бабамыз,
Бабамыз бен анамыз.
Мейірбан, қайран, даналар,
Іздесек қайдан табылар.
Қайырлы болсын қазаңыз,
Иманды болсын балаңыз.
Сол баланың артынан
Бәріміз де барамыз.
Алтыннан салған өңірім,
Сізге де айтқан көңілім.
Жыламай енді сабыр ет,
Қалғанның тілеп өмірін.
Базардан алған ақ жаулық,
Шетінен алдым бір баулық.
Жыламай енді сабыр ет,
Қалғанға берсін денсаулық.
Асылдан соққан тағаңыз,
Құндыздан салған жағаңыз.
Жыламай енді сабыр ет,
Иманды болсын ұлыңыз.
Көрінген таудың қарасы-ай,
Ат шаптырым арасы-ай.
Алладан келген бұл іске,
Адамның бар ма шарасы-ай?!
Жылама, күнім, жылама!
Көзіңнің жасын бұлама!
Жылама деген тоқтау сөз,
Жыламай көңіл тына ма?!
Қанаты бүтін сұңқар жоқ,
Тұяғы бүтін тұлпар жоқ.
Жыламай енді сабыр ет,
Қалғанға берсін денсаулық.
Қара жер мәңгі тоймайды,
Әркім-ақ соны ойлайды.
Көп жасаған кімдер бар,
Жақсыны Құдай қоймайды.
Ақ көйлек кидім бедер жоқ,
Ойласам ойда нелер жоқ.
Жыламай енді сабыр ет,
Жылағанмен келер жоқ.
Төсінен аққан бұлағы.
Ағын судың сымбаты—
Жайқалып шыққан құрағы.
Оркиіктің көркі—
Ойнақтаған лағы.
Сұңқарды сұлу көрсеткен—
Қанатының қияғы.
Тұлпар жүйрік болмағы,
Құрыштай құйма тұяғы.
Қолында перзент болмаса,
Жігіттің болмас сияғы.
Бала деген—адамның
Қойнынан жанған шырағы.
Баласы жоқ пәнденің
Саңырау болар құлағы.
Артында қалса бір мұра,
Жалғанның бар ма тұрағы.
Қайыптың құсын ұшырса,
Зиратта болмас сұрағы.
Жердің сәні бола ма?
Асқаралы белден соң.
Сағым ойнап көтерген
Меңіреу дала шөлден соң,
Үйрек ұшып, қаз қонған
Шағалалы көлден соң.
Ердің сәні бола ма?
Туып өскен елден соң.
Әйелдің күні не дейсің,
Құдай қосқан ерден соң.
Өмір қызық болмайды
Өзі қатар теңнен соң.
Көлденеңге көнбейді,
Бір-біріне сенген соң.
Дәулеттің төрі сол болар
Араңа бала берген соң.
Еріне әйел еркелер
Ақ сүтін бөбек емген соң.
Аманы жақсы бәрінің
Дүниеге келген соң.
Ажал жетсе, амал не,
Шарасыз пенде көнген соң.
Көмірдей көңіл күл болар,
Жанған шырақ сөнген соң.
Қара жерде мейірім жоқ,
Өз қолыңнан көмген соң.
Тәуба қылғын бәріне
Көрмес істі көрген соң.
Есіктің алды мөлдір су,
Еңкейіп алып бетің жу.
Балаңыз кетті келмеске,
Жыламай енді белің бу.
Өтіпті талай бабамыз,
Бабамыз бен анамыз.
Мейірбан, қайран, даналар,
Іздесек қайдан табылар.
Қайырлы болсын қазаңыз,
Иманды болсын балаңыз.
Сол баланың артынан
Бәріміз де барамыз.
Алтыннан салған өңірім,
Сізге де айтқан көңілім.
Жыламай енді сабыр ет,
Қалғанның тілеп өмірін.
Базардан алған ақ жаулық,
Шетінен алдым бір баулық.
Жыламай енді сабыр ет,
Қалғанға берсін денсаулық.
Асылдан соққан тағаңыз,
Құндыздан салған жағаңыз.
Жыламай енді сабыр ет,
Иманды болсын ұлыңыз.
Көрінген таудың қарасы-ай,
Ат шаптырым арасы-ай.
Алладан келген бұл іске,
Адамның бар ма шарасы-ай?!
Жылама, күнім, жылама!
Көзіңнің жасын бұлама!
Жылама деген тоқтау сөз,
Жыламай көңіл тына ма?!
Қанаты бүтін сұңқар жоқ,
Тұяғы бүтін тұлпар жоқ.
Жыламай енді сабыр ет,
Қалғанға берсін денсаулық.
Қара жер мәңгі тоймайды,
Әркім-ақ соны ойлайды.
Көп жасаған кімдер бар,
Жақсыны Құдай қоймайды.
Ақ көйлек кидім бедер жоқ,
Ойласам ойда нелер жоқ.
Жыламай енді сабыр ет,
Жылағанмен келер жоқ.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: