Қазақша өлең: Міржақып Дулатұлы (Жігіттерге)

Көрген мен көрмегенде көп парық бар,
Болмайды жігіт жақсы сыннан өтпей.
Үлкенге, кішіге де ілтипат қыл,
Жатырқап еш адамды сыртқа теппей.
Ғибрат ал жақсылықтан жақын жүріп,
Аулақ қаш жамандықтан сырттан шеттей.
Орынсыз батырлыққа арандама,
Әр істің мазмұнына көзің жетпей.
Жігіттер, мұнан ғибрат алмай болмас,
Адамға бірлік керек болса жолдас.
Бірінің айтқанына бірі көнбей,
Істеген бәтуасіз ісің оңбас.
Алыс пен жақын ойлы болмас жолдас,
Қас қылған жолдасына жігіт оңбас.
Бар болса нәсілінде бір шикілік,
Өзге түгіл - өзіне болады қас.
Бақ-дәулет басындайы бір гәуһар тас,
Жоқ болса бұл екеуі ісің оңбас.
Қызығы бұл жалғанның мал менен бас,
Дараққа миуасы жоқ бұлбұл қонбас.
Дос емес дос сыртынан жамандаған,
Несі дос бір қатасын жаба алмаған.
Дос қайда досы үшін жан қинайтын,
Әншейін дүние үшін амалдаған.