Өлең: Қыдырды әйелінің жоқтауы (Қазақ ауыз әдебиеті)

Өлең: Қыдырды әйелінің жоқтауы (Қазақ ауыз әдебиеті)

Бастайын сөзді...............
Айтайын зарым жұрт тыңда.
Ақылшыдан айрылып,
Қайғылы баттық біз мұңға.
Ауылымнан бас кетті,
Көзден парлап жас кетті.
Болмаса келмей елуге,
Тоқтатпай ажал жас кетті.
......................................
Жылаймыз, халқым, мұңайып.
Алладан ажал келген соң,
Көзден болды бұл ғайып.
.......................................
Қайғымен түсті қиын іс.
Жиналып халқың келгенде,
Мүдірмей сөйле отыз тіс.
Жамылып елің кеп отыр,
Іштен қайғы жеп отыр.
Кеше бірге саптас ек,
Бүгін қайда деп отыр.
Ауырдың мырзам, белім деп,
Қалмады сау жерім деп.
Сыйласып өткен дос-жаран,
Кетем деп көрмей көбін деп.
Сағындым мырза, сыртыңды,
Қиылған қара мұртыңды.
Алладан ажал келген соң,
Жылатып кеттің жұртыңды.
Сағындым мырза өзіңді,
Қараған мейірлі көзіңді.
Келді жылап ел-жұртың,
Естімей қалдық деп сөзіңді.
Қарашоқы күнгей бет,
Жабысты, Алла, қандай дерт?
Мырза тірі кезінде,
Жақынға алыс бірдей ед.
Қайғы ауыр бастағы,
Келді көзге жастағы.
Жоқтап сізді кеп жатыр
Жегжат, достар қастағы.
Жапабай, Ақбай, Ақмәди—
Ілгері қатар саптағы.
Жіптібай, Толған, Сақари—
Бәйге атындай баптағы.
Әпізәпи қажы, Қайранбай—
Алтын қылыш қаптағы.
Ботабай болыс, Тұрғанбай—
Мол қазына хаттағы.
Жиылып бәрі келсе де,
Қиын болды мырза таппағы.
Қарашоқы көрінер,
Көрінсе, көңіл бөлінер.
Шерлі пенде жылайды,
Мұңсыз жандар не білер.
Көзден жасым төгілді,
Қайғырып отыр өңгелер.
Кейін қалған өңкей жас
Серкесіз қойдай бөгелер.
Қаралы киім басымда,
Айттым жоқтау асыңда.
Артыңдағы төрт інің
Отыр жылап қасыңда.
Ат жалын тартып міне алмай,
Адастырып ақылдан,
Жас баланы сенделттің.
...................................
Табылмаған дауасы.
Аты шыққан үш бектің,
Тасып еді қанасы.
Дұшпаны сай, тең болып,
Орыс, қазақ баласы.
Базынадан басталған
Нақақ еді жаласы.
Кемшілікке шыдамай,
Ұзады істің арасы.
Табылмады әкімнен
Әділдіктің сарасы.
..................................
Ашылмады істің расы.
Өткен күзден бері қарай,
Қисайып еді жағасы.
Үкіметпен пенде ғып,
Облыс Торғай қаласы.
Тасқа тиіп мұқалды,
Арғымақтың тағасы.
Бұлы қымбат манатым,
Миллиондық бағасы.
Уыстан шығып келген соң,
Артықша болды қапасы.
Белін шешіп жатпады,
Жалғанның болмай опасы.
Решение жасалып,
Істің болды шатасы.
Есінен кетпей аһ ұрды
Туысқан, туған ағасы.
Құлағандай көрінді
Жел жағының панасы.
Жазуынан артылып,
Қайда берер пендесі?

Доп      


Мақала ұнаса, бөлісіңіз:


Іздеп көріңіз:
қазақ ауыз әдебиеті Қыдырды әйелінің жоқтауы өлең казак ауыз адебиети казакша олен, қазақ ауыз әдебиеті өлеңдері, олен Кыдырды айелинин жоктауы казак ауыз адебиети стихи, казак ауыз адебиети олендери, Қыдырды әйелінің жоқтауы

Пікір жазу

  • [cmxfinput_gallery][cmxfinput_youtube]