Өлең: Сағыныш екен бала кез (Қазақ ауыз әдебиеті)
Армандай асыл ақ дәурен,
Алыстап қалды-ау қара көз.
Алаулай атқан таңдармен
Келмейді-ау сол бір бала кез.
Тырналар ұшып өткенде,
Түседі-ау еске бала кез.
Қызғалдақ көрсем көктемде,
Түседі-ау еске қара көз
Аққу ткеп қонса көліне,
Түседі-ау еске қара көз.
Тырналар қайтса еліне
Түседі-ау еске бала кез.
Сағынған жақсы бір сәтті,
Сағыныш екен бала кез.
Есіме алсам бір шақты,
Арманым екен қара көз.
Армандай асыл ақ дәурен,
Алыстап қалды-ау қара көз.
Алаулай атқан таңдармен
Келмейді-ау сол бір бала кез.
Алыстап қалды-ау қара көз.
Алаулай атқан таңдармен
Келмейді-ау сол бір бала кез.
Тырналар ұшып өткенде,
Түседі-ау еске бала кез.
Қызғалдақ көрсем көктемде,
Түседі-ау еске қара көз
Аққу ткеп қонса көліне,
Түседі-ау еске қара көз.
Тырналар қайтса еліне
Түседі-ау еске бала кез.
Сағынған жақсы бір сәтті,
Сағыныш екен бала кез.
Есіме алсам бір шақты,
Арманым екен қара көз.
Армандай асыл ақ дәурен,
Алыстап қалды-ау қара көз.
Алаулай атқан таңдармен
Келмейді-ау сол бір бала кез.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: