Өлең: Көк ала тай (Қазақ ауыз әдебиеті)

Көк ала тай, көтерші иегіңді,
Өлсең тауып қояйын сүйегіңді.
Жаным сүйген жан сәулем деп жүргенде
Қандай жеңгең айнытты жүрегіңді.

Қайырмасы:
Уа, жаным сүйген қалқам-ай,
Қалды құмар тарқамай.
Арманда өткен жан сәулем,
Іштегі сырды айта алмай.

Көк ала тай, көтерші тамағыңды,
Жабырқаған жазайын қабағымды.
Жаным бірге деп жүрген қалқа бала,
Кім ұйытып кетті екен қарағымды.

Қайырмасы.