Өлең: Ғайни (Қазақ ауыз әдебиеті)
Есімнен еш кетпейді Ғайни атың,
Өртеген жүрегімді перизатым.
Бұлақтай көгал қуған таудан құлап.
Бересің кімге арнап бал ләззаттан?!
Қайырмасы:
Ғайни-ау, сәулем,
Жүрегім менің бүйтіп сенің әурең.
Қарағым,өзіңнен де сөзің тәтті,
Сөзіңнен өзің артық инабатты.
Қоянның қолға түскен көжегіндей,
Жаутаң көз, сені қандай адам тапты?!
Қайырмасы.
Өртеген жүрегімді перизатым.
Бұлақтай көгал қуған таудан құлап.
Бересің кімге арнап бал ләззаттан?!
Қайырмасы:
Ғайни-ау, сәулем,
Жүрегім менің бүйтіп сенің әурең.
Қарағым,өзіңнен де сөзің тәтті,
Сөзіңнен өзің артық инабатты.
Қоянның қолға түскен көжегіндей,
Жаутаң көз, сені қандай адам тапты?!
Қайырмасы.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Іздеп көріңіз: