Өлең: Өтесің, қайран заман-ай (Қазақ ауыз әдебиеті)

Өлең: Өтесің, қайран заман-ай (Қазақ ауыз әдебиеті)

Дегенде ырғи-қырғи,ырғи-қырғи,
Қанаты құйрығынан ұзын қырғи.
Барынды оралыңның ойна да күл,
Барады өтіп заман сырғи-сырғи,
Өтесің, қайран заман-ай!

Базардан алып келген алтын сақа,
Күлмесем,ойнамасам ішім қапа.
Барында оралыңның ойна да күл,
Барады жастық өтіп апа-сапа,
Өтесің, қайран заман-ай!

Дегенде үкі деймін,үкі деймін,
Басыңда үкі болып үлпілдеймін.
кеткенде ауылың шалғай, қимас қалқам,
Құшақтап қос жастықты үһілеймін,
Өтесің, қайран заман-ай!

Доп      


Мақала ұнаса, бөлісіңіз:


Іздеп көріңіз:
қазақ ауыз әдебиеті Өтесің қайран заман-ай өлең казак ауыз адебиети казакша олен, қазақ ауыз әдебиеті өлеңдері, олен Отесин кайран заман-ай казак ауыз адебиети стихи, казак ауыз адебиети олендери, Өтесің қайран заман-ай

Пікір жазу

  • [cmxfinput_gallery][cmxfinput_youtube]