Өлең: Бір бидай-арпа (Қазақ ауыз әдебиеті)
Ұшады аққу көлден байпандаған,
Қалқаға бір сөзім бар айта алмаған.
Су құйып сырлы аяққа тұндырғандай,
Көзіңнен айналайын жаутандаған.
Бір бидай-арпа,
Өзің біл қалқа.
Ұшады көк ала үйрек көлге қарсы,
Ұясы жануардың желге қарсы.
Кеткенде аулың шалғай, тату қалқам,
Төгілер орамалға көздің жасы.
Бір бидай - әнім,
Жоқ сенсіз - сәнім.
Қалқаға бір сөзім бар айта алмаған.
Су құйып сырлы аяққа тұндырғандай,
Көзіңнен айналайын жаутандаған.
Бір бидай-арпа,
Өзің біл қалқа.
Ұшады көк ала үйрек көлге қарсы,
Ұясы жануардың желге қарсы.
Кеткенде аулың шалғай, тату қалқам,
Төгілер орамалға көздің жасы.
Бір бидай - әнім,
Жоқ сенсіз - сәнім.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Іздеп көріңіз: