Өлең: Ақ сұңқар (Қазақ ауыз әдебиеті)

Жебесі шын күмістен садағымның,
Әдеті осылай ма еді базарлымның.
Несіне сөйлер сөзден іркілейін,
Тұсына кез келгенсің ажарлымның.

Қайырмасы:
Ақ сұңқар, неге қонбайсың,
Дариға-ау, жайған торға.

Қарағым айналайын,қандай едің,
Құрбыңның өзің теңдес маңдайы едің.
Өзіңмен күліп-ойнап жүрген шақта,
Қол жеткен мұратыма жандай едім.

Қайырмасы.

Қарағым айналайын,қасың көрік,
Мал болсаң,алар едім бәсін беріп.
Мен саған басыбайлы бол демеймін
Жүрсеңші азғантай күн қасыма еріп.

Қайырмасы.