Өлең: Ақкербез (Қазақ ауыз әдебиеті)

Мінген атым астымда бұқпа қара
Ақ бетіңе шаң тисе,ыққа қара.
Деңгейінен ауылыңның ән салайын,
Танымасаң даусымды,шық та қара.

Қайырмасы:
Бөтегелі бөлден боз,
Уағдалы еді айтқан сөз.
Айырылысар күн туды,
Қош-есен бол айдай,
Ақкербез,Ақкербез.

Сені ойласам жүрегім жанып барад,
Отыра алмай екі аяқ талып барад.
Бұл жалғанда қалайша шыдаймын мен,
Екі көзің жаутаңдап қолып барад.