Өлең: Кәмилә (Қазақ ауыз әдебиеті)

Мен қайтейін қиғаш қара қасыңды,
Әуреледің неге сонша басымды.
Шын сүймесең, жаным сүйген Кәмилә-ау,
Мойныңа артам көзден аққан жасымды.
Шын сүймесең, жаным сүйген Кәмилә-ау,
Мойныңа артам көзден аққан жасымды.

Өзіңе аян менің саған құмарым,
Табылды-ау, деп жүруші едім, сыңарым.
Шын сүймесең, жаным сүйген Кәмилә-ау,
Екі талай тірлік етіп тұрарым.
Шын сүймесең, жаным сүйген Кәмилә-ау,
Екіталай тірлік етіп тұрарым.

Мен отырмын жалғыз жартас басында,
Кәмилә жоқ, неге отырмын, қасымда.
Махаббаттың уын ішіп жүргенше,
Неге өлмедім ғазиз сәби жасымда.
Махаббаттың уын ішіп жүргенше,
Неге өлмедім ғазиз сәби жасымда.