Өлең: Ідігай (Қазақ ауыз әдебиеті)

Өлеңім ағайынды, абысынды,
Қамшымның сазға тастап, сабы сынды.
Жүруші ем жас күнімде асау тайдай,
Қартайып енді менің сағым сынды.

Ой, ідігай,
Әттең, қалқа, қайтейін,
Күнім ай-ау.

Өлеңді айт дегенде іркілмеймін,
Кісіні жақсы көрген шіркін деймін.
Алдында көпшіліктің ән салғанда,
Жорғадай жолға түскен бүлкілдеймін.

Ой, ідігай,
Әттең, қалқа, қайтейін,
Күнім ай-ау.