Өлең: Ғашығым (Қазақ ауыз әдебиеті)
Дариға, дүниеге неге келдім,
Келдім де бір жемтіктің соңына ердім.
Сене алмай, сендім деуге дос таба алмай,
Екенін өмір фани енді білдім.
Ғашығым, асылым,
Қайғыңмен-ай, жасыдым.
Ғашықпын-ай, тақат-сабыр ете алмаған,
Мұратқа көп ізденіп жете алмаған.
Қайырса қара қарға қаз алмайды,
Жібекті жүн қылады түте алмаған.
Ғашығым, асылым,
Қайғыңмен-ай, жасыдым.
Келдім де бір жемтіктің соңына ердім.
Сене алмай, сендім деуге дос таба алмай,
Екенін өмір фани енді білдім.
Ғашығым, асылым,
Қайғыңмен-ай, жасыдым.
Ғашықпын-ай, тақат-сабыр ете алмаған,
Мұратқа көп ізденіп жете алмаған.
Қайырса қара қарға қаз алмайды,
Жібекті жүн қылады түте алмаған.
Ғашығым, асылым,
Қайғыңмен-ай, жасыдым.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: