Өлең: Бес кәмпит (Қазақ ауыз әдебиеті)

Дегенде сары беткей, сары беткей,
Жатады сары беттің, дүние-ай, қары кетпей.
Барында оралыңның ойна да күл,
Бетіңнің алақандай, дүние-ай, әрі кетпей.

Бес кәмпит, алты жаңғақ, он бауырсақ,
Сағындым өзіңді аңсап,
Дүние-ай, өзіңді аңсап.

Құрбым-ау, сылдыр үзбе, сылдыр үзбе,
Жайладық жаз Майтөбе, дүние-ай, құмды күзде.
Болғанмен ауыл шалғай, көңіл жақын,
Кетті деп көз көрмеске, дүние-ай, күдер үзбе.

Бес кәмпит, алты жаңғақ, он бауырсақ,
Сағындым өзіңді аңсап,
Дүние-ай, өзіңді аңсап.

Майтөбе – біздің ауыл, шат басында,
Ала арқан алты құлаш, дүние-ай, ат басында.
Көңілің алабұртқан бізде болса,
Жаудырап екі көзің, дүние-ай, жат қасымда.

Бес кәмпит, алты жаңғақ, он бауырсақ,
Сағындым өзіңді аңсап,
Дүние-ай, өзіңді аңсап.