Өлең: Ай-ай, бозым (бірінші нұсқа) (Қазақ ауыз әдебиеті)
Балға табы кетпейді темірдегі,
Сенің бейнең өшпейді көңілдегі.
Қырғауылдың мойнындай мың құбылған,
Қылығыңды қайтейін іңірдегі.
Ай-ай, бозым,
Келе алмадым жер шалғай,
Жалғыз өзім-ау.
Қонақ үйге келмейді от алғалы,
Етіңді ас, көжеңді қотар-дағы.
Мойынындай аққудың мың құбылған,
Қылығыңды қайтейін жатардағы.
Ай-ай, бозым,
Келе алмадым жер шалғай,
Жалғыз өзім-ау.
Сенің бейнең өшпейді көңілдегі.
Қырғауылдың мойнындай мың құбылған,
Қылығыңды қайтейін іңірдегі.
Ай-ай, бозым,
Келе алмадым жер шалғай,
Жалғыз өзім-ау.
Қонақ үйге келмейді от алғалы,
Етіңді ас, көжеңді қотар-дағы.
Мойынындай аққудың мың құбылған,
Қылығыңды қайтейін жатардағы.
Ай-ай, бозым,
Келе алмадым жер шалғай,
Жалғыз өзім-ау.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: