Өлең: Ай-Ай, бөпем (Қазақ ауыз әдебиеті)

Ауылым көшіп барады алмалыға,
Кім көнбейді тағдырдың салғанына.
Көрмегелі көп айдың жүзі болды,
Ата-анамның хабарын алмағалы.

[Қайырмасы]
Әй-әй, бөпем,
Кейін қалған елімді
Көрер ме екем!

Туған жердің сағынып топырағын,
Көз алдыма келеді сол тұрағым.
Ата-анамды аяулы аңсағанда,
Ақ бөпемді аялап отырамын.

[Қайырмасы]
Әй-әй, бөпем,
Кейін қалған елімді
Көрер ме екем!