Өлең: Қожа Ахмет Ясcауи (5-хикмет)

Төтеннен тұрарымда барша әулие,
Хақ сүйспендігін көңіліме салды, достар.
Қызыр бабам дайын мейірін төге,
Медет қылып қолымды алды, достар.

Отыз бірде Қызыр бабам шарап ішірді,
Көңілімнен әзәзілді хақ қашырды.
Сауда қылдым, жазығымды Құдай кешірді,
Содан кейін Хақ жолына салды, достар.

Отыз екі жасымда жетті Хақтан пәрман,
Пенделікке қабыл еттім, қылма арман.
Жан кетерде бергем саған нұрлы иман,
Кәріп жаным шадман болып күлді, достар.

Халқымнан хабар жетті, риза болдым,
Әркім сөкті, яки тепті, сабыр болдым.
Бұл әлемде көзімді ілмей, әзір болдым,
Әуестік пен менмендік кетті, достар.

Отыз үште сақи болып, шарап үлестім,
Тостаған толы шарапты тоя іштім.
Әскер түзеп, шайтанмен мен ұрыстым,
Шүкір Алла, екі нәпсім өлді, достар.

Отыз төртте ғалым болып дана болдым,
Хикмет айт деп Сұбхан айтты, күйіп жандым.
Шілтенменен шарап ішіп дос-жар болдым,
Жан дүнием Хақ нұрына толды, достар.

Отыз бесте мешіт кіріп, дәурен сүрдім,
Шәкірттерге ғашық дүкенін шексіз құрдым.
Теріс жолға әркім кірді – сөктім, ұрыстым,
Ғашықтарға Хақтың нұры түсті, достар.

Отыз жеті жасқа кірдім – оянбадым,
Ынсап қылып, Алла мейірін толғалмадым.
Таңсәріде зар илеп, еңіремедім,
Тәуба қылдым, қожам қабыл қылды, достар.

Отыз сегіз жасқа кірдім, ғұмырым өтті,
Жыламай-ақ өлер уақытым жуық жетті.
Ажал келіп, шектеулі уақтын тосты,
Білмей қалдым, ғұмырым ақыр болды, достар.

Отыз тоғыз жасқа кірдім, қылдым қасірет,
Уа, дариға, өтті ғұмырым, қане тағат?
Қанағатшыл Хақ қасында хош-сағадат,
Қызыл жүзім, тағат қылмай солды, достар.

Шаш пен сақал ағарды – көңілім қара,
Махшар күні рахым еткін, халім нашар.
Саған аян: амалсызбын, көп дүр күнәм,
Бар періште жазығымды білді, достар.

Пірмұған шарабынан тамшы таттым,
Жол таба алмай бас айналып, түндер қаттым.
Бихамдилла, ізгілік берді, нұрға баттым,
Көңіл құсым жеті қат көкке жетті, достар.

Қияметтің азабынан ақылым қайран,
Көңілім қорыққан, жаным үріккен, көкірек – ойран.
Ділім шошып сират атты қыл көпірден,
Ақылым кетіп, естен танып қалдым, достар.

Құл Қожа Ахмет, қырыққа кірдің, нәпсіңді тый,
Мұнда жылап, ақыретте есіңді жый.
Иман – шариғат, мәні – тариқат,
Құдай деген Хақтан үлес алды, достар.

1-6 хикметтер қазақ тіліне аударған М. Жармұхамедұлы