Өлең: Ілияс Жансүгіров (Баласынан анасына хат)

Қорғаным, анам, қамқорым,
Қолыңа тисе осы хат.
Құлының жазды қолынан,
Қуан да хатқа қыл қуат.
Хатты оқыт, сергіт көңіліңді,
Қарғашың аман қазадан.
Көйлегім көк, қарным тоқ,
Мінеки хатты жаза алам.
Есімде, анам, есімде,
Есімнен сөзің қала ма?
Жолаушыменен жөнелтіп,
«Оқысын» деген қалаға.
Сонан бері міне үш жаз,
Бетімнен сүйіп қалғанға.
Өзім жазбай, жаздырып,
Ұялдым хат салғанға.
Түйеміз желе түн қата,
Қалаға жеттік сол күні.
Жатсынбай жайымды айтып ем,
Алды оқудың бөлімі.
Жиылған мұнда жан- жақтан,
Гүл шешектей көп бала.
Оқимыз да ойнаймыз,
Жуынамыз моншада.
Оқыдым оқу құралын.
Айырдым есеп анығын.
Таңбасын танып, хат сызып,
Қағаздан қара таныдым.
Пионер болып жазылдым,
Мойнымда қызыл мойынтақ.
Бізде жиын, жиналыс,
Жақында ойын қойылмақ.
Қатарлап қаздай тізіліп,
«Дайын бол!» - дейді үйретіп.
«Дайынбыз!» - дейміз дауыспен,
Дәу үйдің залын күңірентіп.
Ленин деген басшымыз
Бастапты да өтіпті.
«Жалшы, жетім жетілсін»,
Дегенді айтып кетіпті.
Патшаны, байды құлатып,
Кеңесті жасап қайтыпты.
«Кеңеске кедей оқыт», - деп,
Көбірек осыны айтыпты.
Төңкеріс - Ленин сол екен,
Жеткізген бізді бұл күйге.
Әйтпесе бұл күй болмағы
Екіталай сұм дүние.
Қанатың Ленин жолында,
Қарғанды десең қайда жүр.
Апатай, басшымды ұмытпа,
Апатай, Ленинді айта жүр.
Қош, анам, сүйдім қолыңнан,
Қуансын деп жаздым хат.
Қуансаң қуан, анашым,
Болатын болдым қолғанат