Өлең: Қадыр Мырза Али (Босқа өткен күн)

Қызуымен пеш күннің
Кездім тірлік базарын.
Бірақ бүгін ешкімнің
Аудармадым назарын.
Қопарып жер қабатын,
Қазына-кен қазбадым.
Халық жаттап алатын
Бір ауыз жыр жазбадым.
Жырдың буда гүліне
Болады ел ыразы.
Бірақ бүгін тіліме
Оралмады бір әзіл.
Кітапханам өзіме
Көңілсіздеу тұр қарап.
Әйнек киіп көзіме
Оқымадым бір парақ.
Маған ыстық ақ үйдің
Өттім үнсіз қасынан.
Кездескен бір сәбидің
Сипамадым басынан.
Кіріп думан-дүкенге
Шаттық алып қайтпадым.
Кішіге, не үлкенге
Бір жылы сөз айтпадым.
Жұрт алдында жиналған
Мақтанар ем сол үшін,
Бір адамға қиналған
Бере алмадым қол ұшын.
Түк келмеген ойыма
Бұл күнді мен тұл деймін.
Ішкен асым
Бойыма
Қалай сіңді?
Білмеймін!