Өлең: Қадыр Мырза Али (Күзгі түз)

Ерініне кезерген
ЬІсқырығын қыстырып,
Бас төреші — Жел деген
Тұр төбеде ысқырып.
Фиништері — апан да,
Старттары — қабақтар,
Жарысып жүр жапанда
Ебелек пен қаңбақтар.
Желаяқтар сол күйде
Жығылса ұңғыл-шұңғылға,
Батады ол жанкүйер
Жиде менен жыңғылға.
Күздің соңғы қызығын
Өстіп, достым, қарайсың,
Қурайлардың ызыңын
Марш-күйге балайсың