Өлең: Қадыр Мырза Али (Дүріл мен діріл)
Көктің де өзіне
Пайданың көзімен
Қараймыз бүгінде.
Гүл деген құнсыз бақ,
Деп, достар, гүлсіз қап
Жүрмесек түбінде.
Моторлар зіркілдеп,
Тынбайды бір күн де,—
Бұл, рас, ел қамы.
Жүректің дірілін
Машина дүрілі
Жұтпаса болғаны!
Пайданың көзімен
Қараймыз бүгінде.
Гүл деген құнсыз бақ,
Деп, достар, гүлсіз қап
Жүрмесек түбінде.
Моторлар зіркілдеп,
Тынбайды бір күн де,—
Бұл, рас, ел қамы.
Жүректің дірілін
Машина дүрілі
Жұтпаса болғаны!
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Іздеп көріңіз: