Өлең: Қасым Аманжолов (Ленин туралы баллада)

Ленин
Алды бір күн
Ақтық демін.
Аза күйі
Еңіретті
Дүние әлемін.
Күй күрсіне Деді ақырын:
«Ленин... өлді»
Ауыр қайғы
Құшағына
Алды елді.
Ұлы өмір тұлғалары
Тұрды біраз
Тапжылмастан
Жоси ақты
Жеті өзендер
ЬІстық жастан
Көк тірегі майысқандай
Күйзелді күн
Тұтылды ай
Күңірене көрісті
Жер мен аспан.
Тарих атты ұлы ақсақал,
Күй кеуделі,
Шежіре шал.
Басын шайқап
Деді: «қатал
Жауыз ажал,
Бақыт боп туған ұлымды
Жұта алмассың, тажал!»
Уһ, дегенде ел,
Ұйытқи соқты жел,
Тулай толқып
Ақты көзден сел.
«Ленин елді»
Дегенді естіп
Аш қасқырдай
Жаулар төнді;
Ұлыды, үрді,
Бүркеніп түнді
Іргеме келді,
Көз қысысты,
Жыбырласты:
«Ленин өлді
Күні сөнді,
Сәті әбден
Келді енді,
Сен - ақ ал жерді,
Бер маған кенді...»
Деп былшылдап өздерінше
Үлес бөлді...
Сонда тұрып
Бір ұлы адам
Сұр шинельді: —
Ленин тірі!
Кім шығарды
«Ленин елді» дегенді!
Ол елмейді,
«Өліміңе көнбейді»
Деп жұбатты елді.
«Ленин тірі!»
Деді Сталин,
Тірлігіне берді антын,
«Ленин тірі» деді - дағы
Іске аттанды ұлы халқым.
Ленин күшім
Сыйынатын.
Ауызға алсақ
Ленин атын:
Бұрқырайды
Бойда қуат,
Бас иеді
Бар табиғат.
Ленин, дедік:
Көк көмкердік.
Ленин десек,
Кесек-кесек,
Алтын алдық тау қойнынан.
Ленин, деп ек:
Дала гүлдеп
Шыға келді нулы орман.
Ленин дедік:
Бақыт құсы
Келді, қонды қолымызға;
Ленин дедік:
Жан бітірдік
Жерге, суға,
Көкке, мұзға...
Ленин деумен тілі шығып
Тез ержетті жас ұрпақтар;
Жігіт болып
Қайта жасад қарттар.
Ленин, деді.
Қызыл әскер:
Жауын жеңді быт-шыт қылып;
Ленин деумен
Еңбекші әлем
Фашизмді қылқындырып.
Ақын жырлайд,
Ленин атын
Аузынан тастамастан,
Жосылады жүрек жыры,
Ақтарылад, алуан дастан.
Ленин деп, күйін
Шертед күйші
Домбырасын толғай бұрап,
Ескектейді
Жан аузы
Кеудесінен күйі бұрқырап.
Ленин тірі!
Кремльде
Күндей күліп
Отыр Ленин.
Цека атынан
Ұлы Сталин
Талай-талай берді есебін.
Кремльде
Сталинді
Қасына алып
Отыр Ленин
Екеулесіп
Отыр шетпіп
Бұл дүниенің келешегін