Өлең: Күләш Ахметова (Ана тілі)

Өнер дерті көтеріп ыстығымды,
Өлең жазып өткіздім қысқы түнді.
Барлық тілді білем мен, Муза келсе,
Адам түгіл түсінді құс тілімді.
Бұл сөзіме айтпассың дау, қарағым,
Бір құдірет барлығын баурағаным.
Барлық тілді білем мен,
Байронды яки
Петрарканы
арнаған
Лаураға әнін,
Өз тіліме қаласам, аударамын.
Жазғы гүлдей жырларым қаулар әлі,
Россияның сөйлетем тал-дарағын.
Құстың тілін аударса Россини,
Россинидің әуенін аударамын.
Аударамын жұлдыздар әңгімесін,
Аударамын жүрек пен жан күресін.
Табиғаттың, өнердің, музыканың
Баламасын табуда мәңгі үлесім!
Бояуларын сөйлетем небір күздің,
Тілін тауып, күшсіз-ақ темірді үздім.
Түннің тілін ұққандай түсінемін
Аппақ ойын қап-қара негр қыздың.
Кетпесін деп ауаны түтін бояп,
Жыр жазамын әр сөзім үкімдей-ақ.
Ауа тілін, гүл тілін түсінемін
Икебана мектебін бітірмей-ақ.
Судың тілін түсінем, тап-таза ақса,
Жыңғыл жырын түсінем отқа жақса.
Дүние тілін қабылдап жүрегіммен,
Сөйлетемін қайтадан, тек қазақша!